Dag 9: To launch or not to launch that’s the question

Vanochtend ging de wekker weer vroeg af. Op het nieuws zagen we meteen dat de space shuttle niet was gelanceerd afgelopen nacht. Zo zouden we hem vandaag toch nog kunnen zien. Het plan was om om 7.30 uur in de auto te zitten. Volgens Google maps hadden we een rit van 1,5 uur voor de boeg en we wilden om 9.00 uur bij het visitors complex van Kennedy Space Center zijn. Met een kwartiertje vertraging vertrokken we richting Tittusville. Ondanks de door Google maps geschatte reistijd reden we even voor 9.00 uur het parkeerterrein van het visitors complex al op. Blijkbaar had ik niet het visitors complex maar Nasa opgezocht via Google maps.

Er stonden nagenoeg geen auto’s op de parkeerplaats, maar ja het was nog vroeg. We moesten tot 9.15 uur wachten voordat we naar binnen konden. Tijdens het wachten had Fleming zijn zinnen gezet op speelgoed dat je kon kopen bij een stalletje voor de ingang. Toen papa & mama aangaven dat ze geen lopende pinautomaten zijn, ging de bokkenpruik op. Hij had geen zin om mee te gaan etc, etc, etc. Gelukkig draaide hij snel bij en konden we met z’n viertjes naar binnen.

Bij binnenkomst zijn we meteen naar de space shuttle gelopen waar je binnen een kijkje kunt nemen. Toch wel indrukwekkend hoor. Lex legt af en toe het een en ander uit aan de kids en ik maak ondertussen foto’s. Nabij de space shuttle is een attractie: Shuttle Launch. Merel is lang genoeg om er in te mogen, maar geeft aan niet te willen. Fleming zit op het randje maar na goedkeuring van een medewerker vertrekken vader en zoon richting een echte lancering. Merel en ik wachten buiten en genieten van de rust op het complex.

Een klein kwartiertje later komen vader en zoon naar buiten. Fleming kijkt heel beteuterd. Na het zien van de pre-show durfde hij niet meer. Best jammer, maar de volgende keer beter. Inmiddels was het al 10.00 uur geweest dus hadden we net de eerste Imax film gemist. Deze film gaat over het internationale ruimte station en met name Lex had deze film graag willen zien. Misschien op een later tijdstip dan maar ? De volgende Imax film, Walking on the moon, begint om 11.00 uur, dus we hebben even de tijd. We besluiten om naar Rocket Garden te gaan. Daar hebben de kids de grootste lol omdat ze zelf in allerlei cockpits kunnen klimmen. Lex probeert ze zo nu en dan ook nog wat uit te leggen :-) Of ze er iets van hebben opgestoken…. ik weet het niet.

Als echte astronauten klaar voor de lancering :-)

De kids spelen daarna nog even in het kindergedeelte en dan is het al weer tijd om richting het Imax theater te gaan. Dit keer zijn we wel op tijd en genieten we van een echte wandeling op de maan. Na de film eten we even iets, nemen een refill en lopen we naar de bus voor onze tour naar het Nasa gedeelte van Kennedy Space Center. We stappen uit bij de eerste stop en maken de lancering van de eerste vlucht naar de maan mee vanuit the controll center.

We kijken wat rond, maken de nodige foto’s en ik vertrek even later naar buiten om de shuttle die klaar staat voor lancering op de gevoelige plaat vast te leggen. Daar blijkt weer maar eens dat een mens toch ook een kudde dier is. Als er 1 iemand een bepaald lanceringsplatform staat te fotograferen, volgt de rest automatisch. Als ik ‘s avond thuis de bewuste foto’s uitvergroot blijkt dat iedereen het verkeerde platform heeft gefotografeerd. Gelukkig had ik ook platform nummer 2, waar de shuttle dus staat, wel gefotografeerd. Alleen had ik toen mijn telelens nog niet op mijn camera staan. Jammer, een gemiste kans.

In de verte staat de space shuttle klaar om gelanceerd te worden.

Om 14.15 uur vinden we het welletjes. De kids beginnen moe te worden en ook wij hebben last van de warmte. We zoeken even naar de uitgang die ons terug naar de bus leidt en natuurlijk komen we door een winkel. En daar hing hij, de nieuwe winterjas voor Fleming. Zo trots als een pauw is hij op zijn echte Nasa jas !

Daarna snel terug naar het visitors complex. Nog even snel een refill voor onderweg en op naar de volgende stop: The astronaut hall of fame. Hier zijn we om 15.45 uur, we kijken even rond, maar zijn niet echt onder de indruk. Misschien dat de vermoeidheid ons parten speelt. Niet veel later vertrekken we weer richting Orlando.

Omdat Lex nog steeds het lampje van de banden niet vertrouwt en de auto wel heel veel en vooral vervelend trilt en tikt besluiten we via Alamo op het vliegveld te rijden. Hier komen we om 17.00 uur aan en mogen we zonder pardon onze auto omruilen. Ook al was de Sienna een upgrade waar we niet voor betaald hadden, we mochten gewoon weer een Sienna uitzoeken. Lex zijn voorkeur ging echter voor een Rav4. Wie het snapt, mag het zeggen :-) Dus een Rav uitgezocht, alles overgeladen, nieuw contract gemaakt en gaan maar weer. Ineens ziet lex dat ook hier het bandenlampje brand. Hij gaat weer naar de balie en mag wederom een andere auto uitzoeken. Inmiddels druipt zweet van onze voorhoofden af. Wat is het warm in die garage zeg. Ik ben het ondertussen flink beu en uiteindelijk rijden we om 18.00 uur weg in een Equinox. Al jaren huren we een Equinox en altijd is het een Rav4 geworden. Nu stonden er een aantal Equinox in de de garage en hebben we onze keuze uiteindelijk op die auto laten vallen. En ik moet zeggen: hij rijdt heerlijk !

Onze volgende stop: Seaworld. Hier willen we het avondprogramma mee pakken. Nadat we bij de bakery weer de nodige zoetigheid tot ons genomen hadden, liepen we in de motregen naar het Clyde & Seamore theater. Daar hebben we genoten van een geweldige show. De avondshow  is eigen een show waarin ze een parodie maken op allerlei attracties en shows die je in Seaworld kunt zien. We hebben in een deuk gelegen. Echt een aanrader deze show.

Na deze geweldige show sluiten we in de rij van mensen die richting Shamu Stadium gaan. Inmiddels regent het wat harder en niet helemaal droog komen we aan in het grote stadion waar Shamu Rocks zal gaan plaats vinden.

We moeten even wachten, maar dat is niet erg. Er is voldoende entertainment met de camera’s die mensen filmen die hun best doen om de aandacht te trekken. Deze beelden worden dan vertoont op de grote schermen. De sfeer zit er goed in als de show om 20.15 uur begint. Wederom een geweldige show, al zouden ze wat mij betreft het contract van de gitarist mogen beëindigen. Maar dat is een kwestie van smaak.

We hebben weer enorm genoten en ik heb de nodige foto’s gemaakt. Helaas geen statief, maar dat had met deze show niet uitgemaakt. Met snel bewegende dieren heb je niets aan een langere sluitertijd want dan zijn je foto’s ondanks een statief, toch bewogen. Als ik thuis de foto’s bekijk, ben ik niet ontevreden gelet op de omstandigheden waarbij ik heb staan fotograferen. En gelukkig heb ik Photoshop achter de hand ;-)

 

Nadat we afscheid hebben genomen van Shamu zijn we richting het vuurwerk gelopen. Het regent nog steeds en wellicht heeft de regen er voor gezorgd dat de vuurwerkshow met 20 minuten vertraging begon. We genieten van de vuurwerkshow, al vinden we dat er mooiere vuurwerkshows zijn, en lopen na afloop in de regen richting de uitgang. Bij een winkeltje koop ik nog de soundtrack van Believe waar ook het nummer op staat waarbij het publiek wordt aangespoord om mee te doen in het roepen van Shamu. Heerlijk nummer en de kids zingen dan ook al dagen: Shamu, Shamu met natuurlijk de bijbehorende armbewegingen erbij. Moeilijk uit te leggen, maar de mensen die Shamu Believe hebben gezien weten vast wel wat ik bedoel.

Om 22.15 uur zijn weer thuis en nadat de kids nog heel even met hun Lego / rolschaatsen hebben gespeeld, vertrekken ze om 22.30 uur naar dromenland. Lex en ik zetten meteen Channel 13 aan en zien dat de lancering van de space shuttle wederom is uitgesteld. Jammer, want ik had er best voor op willen blijven om de lancering op tv te kijken.

Als de kids op bed liggen, blijkt dat Lex en ik ook best moe zijn. Ik maak nog snel het filmpje van vandaag, het verslag volgt later wel en we duiken, veel later dan gepland, ons bed in. Het was weer een heerlijke dag in Florida !

Voor de liefhebbers, hier is het filmpje van vandaag nog een keer: