Dag 13: Een dag vol ontdekkingen

Vanochtend liep de wekker al heel vroeg af. We wilden immers op tijd op de plaats van bestemming zijn;

Om exact 8.00 uur checkten we in en kregen we de tijd te horen dat we met de dolfijnen mochten gaan zwemmen. We hadden het niet beter kunnen treffen. Om 8.50 uur moesten we onszelf melden bij de Sanddollar Cabana. Wow, de eerste groep vandaag ! We kregen allemaal onze pas met een foto er op en het avontuur kon beginnen.

Wat onwennig liepen we het park binnen en we waren zo opgewonden dat we onszelf geen tijd gunden om eerst te gaan ontbijten. We gingen meteen op zoek naar de kluisjes en daarna haalden we onze zwemvesten. Fleming was inmiddels zo overdonderd door alles, hij had er zo lang naar uitgekeken en nu ging het dan echt gebeuren. De angst voor het onbekende zorgde er voor dat hij niet meer wilde. We lieten hem maar even en gingen naar de cabana alwaar we het vrijwaringsformulier moesten invullen en tekenen. Fleming kalmeerde al weer wat en toen hij het filmpje zag was zijn angst voorbij. Ook hij had er gelukkig weer zin in.

Even na 9 uur vertrokken we richting de dolfijnen. We hadden een groep van 8 personen en in het water lag Nathalie al op ons te wachten. Nadat we gewend waren aan het koude water kon het feest beginnen. We hebben het nodige geleerd over dolfijnen vandaag en we hebben Nathalie vaak mogen aaien. We hadden een geweldige interactie met Nathalie. En toen mochten we één voor één Nathalie een kus geven en met haar op de foto. Dat was zo’ n speciaal moment. Het is met geen woorden te beschrijven. Misschien dat een foto meer zegt dan vele woorden.

Er volgde nog een heel speciaal moment. We mochten één voor één zwemmen met Nathalie. Of eigenlijk werden we door haar in het water voort getrokken.

 

Wederom een fantastisch moment waar we alle 4 even veel van hebben genoten. Merel zei de hele dag: “ Mag ik nog een keertje met een dolfijn zwemmen ?”  Maar dat ging natuurlijk niet. We hebben alle 4 enorm genoten van dat half uurtje met Nathalie en we hebben er allemaal herinneringen om nooit meer te vergeten aan over gehouden.

Nadat we het water uitgingen zijn we meteen naar de foto’s gaan kijken. Ik had me op voorhand al een beetje verdiept in de prijzen en ik vond het complete pakket, inclusief de DVD, te gortig worden. Maar Lex vond dat we het toch maar moesten doen en ik was het natuurlijk meteen met hem eens :-) Tja je moet een man nooit tegen spreken ;-) We maakten een keuze uit de foto’s die zouden worden afgedrukt en de kids doken snel het strand op om een zandkasteel te bouwen.

Nadat we wat gedronken hadden en de kids uit het zand hadden kunnen halen, was het ontbijt voorbij. Dat is wel jammer als je meteen in de eerste groep zit en je jezelf geen tijd gunt om vooraf te ontbijten. Maar goed, om 11.00 uur zou het lunchbuffet open gaan, dus dat zouden we ook wel overleven. We namen een paar frozen lemonades. Althans iedere keer als ik een frozen lemonade haalde werd hij voor mijn neus weggekaapt door Merel of Fleming. Wat is er nou leuker dan mama te plagen :-)

Om 11.30 uur gingen  we naar het restaurant voor de lunch. We hebben heerlijk gegeten tijdens de gezellige klanken van een steelband. Na de lunch wilden de kids graag gaan snorkelen met papa. Mama houdt niet zo van snorkelen en er moest toch iemand foto’s maken ? Daar offerde ik mezelf graag voor op. De kids kregen een spoedcursus snorkelen van papa en niet veel later ging het drietal op pad. Dat duurde echter niet lang want Merel vond het toch een beetje eng. Merel en ik zijn samen nog even bij de pijlstaartroggen wezen kijken en daarna bij de subtropische vissen.

Toen iedereen klaar was met snorkelen zijn we naar de Avery gegaan. Wat een ontzettend mooie vogels zitten daar zeg. Op een gegeven moment had ik er 4 op mijn arm en 1 op mijn hoofd. Fleming vond het maar niks en wilde eigenlijk meteen weg daar. Merel probeerde nog wel om de vogels te voeren maar was eigenlijk ook wel erg bang. In het 3de gedeelte van de avery kwamen we een heel bekend vogeltje tegen. Merel en Fleming riepen in koor:” Kijk daar is Piedewiet !”  Dat is de vogel van opa & oma en ze maakten er het verhaal van dat Piedewiet stiekem met ons mee was gegaan naar Florida. Nou vooruit dan maar; Piedewiet mocht wel bij Merel komen zitten. Al ging het niet van harte.

De kids hadden het wel gehad bij de vogeltjes. Een beetje plagend stelden we aan ons meiske de vraag hoe het nou kan dat een merel bang is voor vogels. Dat vond ze niet zo leuk. Misschien moeten we haar toch maar Charlotte gaan noemen ;-)

Nadat we de vogeltjes achter ons hadden gelaten zijn Lex en de kids nog wat gaan snorkelen en ben ik rustig op het strand, met de voetjes in het water, gaan zitten kijken naar een andere groep die op dat moment met de dolfijnen bezig was.  Tegen een uurtje of 4 vonden we het welletjes en ontstond de discussie met / tussen de kids of we naar de overburen, Seaworld, zouden verkassen. Eerst maar even douchen en aankleden en daarna zien we wel.

Ook na het douchen en aankleden waren de kids er nog niet uit. Merel wilde naar Shamu en Fleming niet. Hij wilde naar huis om met zijn  DS te gaan spelen.  Tja dat is dus 3 tegen 1 Fleming. Maar inmiddels begon ons manneke zo te klieren en te stieren dat een bezoek aan Seaworld ook niet gezellig zou gaan worden. We wilden het gedrag van Fleming ook niet belonen door naar huis te gaan dus besloten we om naar de Walmart te rijden en daar nog wat inkopen voor de verjaardagsfeestjes voor de kids te doen.  Na het bezoek aan Walmart zouden we alsnog richting Seaworld kunnen rijden voor de avondshows. We slaagden redelijk goed met de inkopen al hadden we inmiddels niet 1 maar 2 vervelende kids bij ons. Oké geen Shamu voor Merel dus !

Terwijl Lex stond af te rekenen liep ik even binnen bij de Nail Salon om te vragen of ik een afspraak moest maken. Dat hoefde niet en na overleg met Lex bleef ik bij de Nail Salon en reed Lex met de kids even op en neer om de boodschappen thuis af te zetten. Ik heb mezelf lekker verwend met een manicure en een pedicure en 3 kwartier later kwam ik als herboren weer buiten. Lex had het inmiddels flink gehad met de kids en wilde zo snel mogelijk iets eten en dan de kids plat. We reden snel naar Panera Bread  en bestelden weer over heerlijke broodjes. De goede stemming van eerder die dag was ver te zoeken in de groep. Fleming is duidelijk op van zijn verjaardag en alle indrukken van vandaag en tja dan gaat ons manneke klieren. Dus hup naar huis en naar bed ! Na een goede nachtrust zal het morgen vast beter gaan.

De kids sliepen binnen een paar minuten wat natuurlijk niet zo gek is. Lex en ik hebben een lekker wijntje / whiskey  genomen en samen de DVD van Discovery Cove bekeken. Wat een enorme ervaring is het geweest vandaag. Een heerlijke dag om op terug te kijken.