Dag 4: Call the police ?

Na onze late thuiskomst gisteren hebben we geen wekker gezet. Vandaag hadden we immers een relax dagje ingepland, dus daar hoort geen wekker bij. Gelukkig dachten de kids er ook zo over en werden we allemaal pas rond 9.00 uur wakker. Yes we hebben de jetlag achter ons gelaten.

Lex gaat eerst naar  Starbucks voor onze dagelijkse cafeïne shot. Dat eerste bakkie Starbucks blijft toch altijd een feest.

 

Onder het genot van onze heerlijke koffie eten we een ontbijtje en tegen 11.00 uur vertrekken we richting Aquatica. De kids zijn helemaal door het dolle heen dat we naar een waterpark gaan. Papa & mama hebben er ook zin in al vraag ik mezelf toch wel een beetje af hoe het met Fleming zal gaan. Het manneke kan redelijk zwemmen, maar heeft nog net zijn A diploma niet. Als dat maar goed gaat.

Als we bij Aquatica aankomen laten we onze Discovery Cove voucher zien en kunnen we, na het zetten van een handtekening, zo naar binnen. Het valt ons op dat het druk is, maar dat hadden we ook wel verwacht. We huren een locker en lopen wat onwennig rond op zoek naar een plaatsje. Dat hebben we gelukkig zo gevonden. De kids kunnen niet wachten om het water op te zoeken, maar moeten toch nog even wachten. Eerst waterschoenen aan en insmeren. Mama heeft namelijk geen zin in verbrandde schouders van de kids.

De eerste bestemming is Loggerhead Lane. Een heerlijk relaxte lazy river waar we lekker een paar rondjes in rond dobberen.

Daarna gaan we snel door naar Walkabout Waters. Dit is een heel groot speelhuis waar overal waar je loopt water uit alle hoeken en gaten komt. Een waar paradijs voor de kids en papa & mama vermaken zich er ook prima.

 

 

 

 

 

 

 

 

Na een klein uurtje spelen in Walkabout Waters sluiten we aan in de rij voor Walhalla Wave. Een grote, lange glijbaan waar je met z’n vieren in een vlot zit. Na een kleine 3 kwartier zijn we aan de beurt en zeilen we in een sneltreinvaart naar beneden. We hebben alle 4 ontzettend veel lol gehad en vonden het een top glijbaan.

Inmiddels hebben we toch wel honger gekregen. We besluiten om bij de Waterstone Grill wat te gaan eten. Het eten is helaas niet echt top en van de prijs schrik ik toch wel een beetje. Maar goed, we zijn op vakantie en er moet toch gegeten worden. Na het eten gaan we weer naar Loggerhead Lane. We koelen weer heerlijk af en Lex begint al aardig zijn schouders te voelen. Hadden we dan toch ook bij hem factor 30 op moeten doen ? Hoe dan ook, het water geeft heerlijk verkoeling en we dobberen weer de nodige rondjes rond op Loggerhead Lane.

      

 

 

Daarna gaan we nog even naar Walkabout Waters en als afsluiting zoeken we de Roa Rapids op. Dit is een stroomversnelling en echt de favoriet van de kids. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen.

Na een half uurtje in de stroomversnelling begint mama toch wel redelijk uitgeput te raken. We overleggen even en besluiten om naar huis te gaan en daar nog even een duik in het zwembad te nemen. Het zal er ongetwijfeld rustiger zijn.

Nadat we nog een half uurtje hadden gezwommen bij het appartement gaan we onszelf flink insmeren met aftersun. Zowel Lex als ik zijn flink rood op onze schouders. Mmmmmm, de volgende keer toch ook maar aan de factor 30. Hierna gaan we naar Bahama Breeze. Dit restaurant hebben we vorig jaar ontdekt en sindsdien is het 1 van de toppers in ons restaurantlijstje. Helaas kwamen we er al snel achter dat ook het personeel bij Bahama Breeze wel eens een steekje laat vallen……..

Als we net aan tafel zitten vraagt onze ober of we alvast wat willen srinken. Dus ik zeg:”A Coca Cola, please.” Staat hij me toch een partij vreemd te kijken. Dus ik vraag hem wat er aan de hand is en zegt hij:”Why should I call the police ?????” Had hij dus verstaan dat ik zei:”Call the police.”  Nou zeg ik je, mijn accent laat soms wel eens wat te wensen over, maar dit ging zelfs mij wel erg ver hoor. Een leuke binnenkomer dus. Vervolgens bestellen we en het eten komt redelijk snel. Ik had een steak besteld met het verzoek om deze medium te bereiden. Ik neem een hap van mijn steak en het leek wel of ik op een schoenzool aan het kauwen was ! Ik kijk Lex aan, hij heeft jarenlange horeca ervaring, en ook hij zegt dat dit geen medium is maar een verry well done. We melden het bij een serveerster die na een paar minuten terug komt met de mededeling dat de chef het een prima medium steak vond !  Echter was hij wel bereidt om een nieuwe steak voor mij te maken.  Mijn zin in eten is inmiddels over maar toe dan maar. Als na een minuut of 10 onze ober ook nog eens komt vragen wat er aan de hand is, doe ik mijn beklag dat als ik met mijn gezin wil eten dat het dan wel zo gezellig is om allemaal tegelijk te eten. Dat iets opnieuw gemaakt moet worden oké, maar na 10 minuten mag mijn bord er toch eindelijk wel zijn ? Ik heb het zo gehad dat ik niet eens meer hoef te eten ! Misschien moeten we inderdaad de politie maar bellen ;-)

Mijn gerecht wordt overigens wel netjes van de rekening af gehaald met de oprechte excuses van de manager. Ja, daar heb ik niets aan natuurlijk. Ik wilde gewoon gezellig met mijn gezin eten. Gevolg: Bahama Breeze is van ons lijstje van favoriete restaurants afgehaald.

Na dit “gezellig” eten zijn we terug naar huis gegaan. Eerst nog even een tussenstop bij Starbucks voor een lekker bakkie troost. Als we thuis komen vertrekken de kids binnen een half uur naar bed en Lex en ik bekijken de foto’s van vandaag. Dit zijn de eerste echte foto’s met de waterdichte camera en we zijn geen van beiden onder de indruk van het resultaat. Het was te verwachten dat zo’n goedkope camera belabberde foto’s zou maken. Jammer, maar helaas. Het gevolg is wel dat er te weinig foto’s zijn om er een leuk filmpje van te maken. Dus vandaag helaas geen filmpje. Morgen hopelijk beter.

Ik duik daarna achter de computer want ik heb immers nog het verslag van dag 3 te schrijven. Daar gaat redelijk wat tijd in zitten en ik ga dus veel te laat naar bed. Als we dat morgen maar niet moeten bekopen……….